Şehit kızından babaya mektup!

Şehit kızından babaya mektup!

Babam...

Heybetine kurban olduğum öyle ağır ki özlemin... öyle zor ki..

Keşke yanımızda olsan da o cennet kokulu avuç içinde yeniden uyuyabilsem.

Babam..

Uyusam da insanların oyunlarından hayatın kötülüklerinden seninle uzaklaşsam...

Küçük bir kız çocuğuyken tuttuğun gibi tutsan ellerimden seninle yürüsem...

Yürüsem de yine kendimi kanatların altında güvende hissetsem... Arkamda her zaman bir dağ olduğunu bilsem... Bilsem de ileriye adım atarken arkama hiç bakmasam..

Bazen öyle çok korkuyorum ki Baba yokluğunda ya gücümü yitirir aynı senin gibi dimdik ayağa kalkamazsam...

Oysa senin kızınım ben... Senden öğrendim her şeyi... Hiç bir zaman haksızlığa boyun eğmemeyi..Hep doğru dürüst her şeye herkese hakettiği gibi davranıp hakettiği değeri vermeyi..

İyi yada kötü. Ve insanlara kendini ezdirmemeyi..kişiliğinden ödün vermemeyi.. Tıpki senin gibi Babam..

Bazen zor olsa da bize öğrettiğin ne varsa hepsi aklımızda... yine bakma sen bana Baba... İyiyim ben merak etme.. Sen en güzel yerde en güzel uykunda olsanda biz hep seni yanımızda hissederek hareket ettik.. Sana sarılamadan o cennet kokunu içimize çekemeden de seni çok sevmeyi öğrendik...

Sen bizim canımız herşeyimiz nefesimizsin..

Benim en değerlim cennet kokusuna gülüşüne dünyaları verdiğim...

Canım Babam Seni çok Seviyorum...Çok.... ‘- Çakır Kızın...